LEELA ALANIZ

Atölye, Leela Alaniz tarafından son 25 yılda geliştirilen ve esasen oyuncu/dansçı için iki çağdaş tekniğin uygulanmasından türetilen metodolojiye odaklanıyor: Birincisi, Grotowski'nin "Organik Soy "una dayanan bir Tiyatro Antropolojisi grubuyla uzun bir pratik çalışma dönemi boyunca geliştirilen organik araştırma. Bu çalışma, bedenin içsel dürtüsünün ve sanatsal yaratım için bedenin potansiyelinin araştırılmasıyla ilgilidir; ikincisi, Etienne Decroux'nun "Corporeal Mime" tekniğiyle tiyatroya çok farklı bir fiziksel yaklaşım. Bu çalışma, artikülasyonlar, ağırlık ve karşı ağırlık ve dinamo-ritim (hız, direnç ve bedenin ya da bedenin parçalarının uzay ya da güzergahları üzerindeki tasarımlarının kombinasyonları açısından hareketlerin nitelikleriyle ilgili) tekniğini inceleyerek bedeni bir enstrüman olarak öğrenmek ve eğitmekle ilgilidir. Bu tekniklerin birleştiği nokta, aktör/dansçı için bir sahne varlığı geliştirmek ve bir yaratıcı olarak özerkliği güçlendirmek gibi aynı amaca sahiptir.

Bu farklı teknikler iki farklı kutba hitap eder: "Organikliğe karşı yapı/hassasiyet" ya da "spontanlığa karşı teknik/rijor", ancak bu iki kutbun birleştiği çeşitli noktalar vardır:

- Doğal Varlık

- Enerji akışının önemi

- Hareket bilgisi ve ustalığı

- Duyguların farkındalığı ve kontrolü ve bunları somutlaştırma becerisi

- Oyuncunun bir yazar/icracı olarak yaratıcı olma olasılığı.

Organik süreçlerin egzersizleri, bedenin fizikselliğinin ötesine yayılan omurga kolonu seviyesinde başlayan enerjik akışı serbest bırakır. Bunu yaparken fiziksel, duygusal ve zihinsel merkezlerin farkındalığına, dikkatine ve bütünleşmesine olanak tanır.

Bedensel Mim, bedenin farklı bölümlerini izole eder, artikülasyonlarda ustalaşır ve bunları çeşitli hızlar, dirençler ve bedensel hareket tasarımlarıyla kullanır. Oyuncu/dansçı kişisel kompozisyonlar yaratmanın olanaklarını keşfeder.